Het is ijskoud op mijn kamer, maar het ruikt er heerlijk naar een mengeling van vanille en parfum. Ik vind de twee kaarsjes op de vensterbank van mijn kamer geweldig, elke keer wanneer ik die zoete vanille geur ruik, voel ik me wat blijer worden. Wat een geur allemaal wel niet kan doen...
Af en toe voel ik mezelf wel echt een soort sloddervos, één van die momenten was net. Toen ik net binnen kwam en mijn overvolle bureau beladen met kledingstukken, douchegel en rondslingerende sokken zag, schrok ik me - eerlijk gezegd - toch wel een hoedje. Gelukkig troost ik mezelf dan dat er ergere mensen zijn.. Maar wat nou als er onverwachts bezoek komt en ik diegene dus maar moet verwelkomen in een onopgeruimde kamer? Lijkt me niet zo, eh, netjes. Op dit moment zit ik op mijn bed - dat, wonder boven wonder, wél opgeruimd is - en luister ik naar een dj die Tony heet. Ik had geen idee dat er zulke goede christelijke house bestond! Zó veel mensen hebben vooroordelen wanneer ze aan christenen denken, echt heel jammer. Wedden dat je, toen je het woord 'christelijke' zag staan, misschien wel dacht aan Jehova getuige of nette dames met rokken tot onder hun knie? Over dit onderwerp schrijf ik vast nog meer in mijn volgende blogs.
