Het klaagrondje

Och och, afgelopen maandag was het zover hoor. De herexamens. Ik koos ervoor om M&O (Management en Organisatie) te herkansen, omdat ik de vorige keer een 3,8 had. Oops, my bad.
Man, wat zag ik er tegenop! Ongelooflijk, dagen van te voren kreeg ik er al buikpijn van en de nacht van zondag op maandag heb ik geloof ik maar zes uurtjes geslapen. Veel te laat naar bed toe gegaan, maar op de een of andere manier kán ik gewoon niet vroeg gaan slapen, behalve als ik zo moe ben dat ik het echt niet meer trek. Ik weet het, het is mijn eigen schuld geweest, maar goed. Ik had wel geleerd, maar het was allemaal voor niks. Ik heb mijn herexamen blijkbaar zó verknalt, dat zelfs mijn - altijd behulpzame, vriendelijke, uche - leraar me wil helpen. En geloof me, dat is iets dat niet vaak voorkomt.

Goede en slechte E-nummers

Veel mensen denken altijd dat E-nummers geen kwaad kunnen, omdat ze goedgekeurd zijn door de EU. Maar niets is minder waar, er zijn namelijk ook slechte E-nummers. Dat ze zelfs kanker kunnen veroorzaken op d'n duur, had ik al helemaal niet verwacht...

Ik hoorde er deze vakantie voor het eerst over. Lekker rustig zat ik van mijn noodles te genieten, tot mijn stiefmoeder me echt aankeek alsof ik gek was. 'Wist je dat daar ook die slechte E-nummers inzitten?!'. Je begrijpt natuurlijk wel dat ik echt dacht van: eh, bestaan die dan? Want als je jezelf er niet mee bezighoudt, dan heb je geen idee. Als het lekker is, dan eet je het gewoon. Ik luisterde aandachtig naar haar verhaal over goede en slechte E-nummers en eerlijk gezegd was ik er wel een beetje van geschrokken. Mijn hemelse, favo snack zit namelijk vol met slechte E-nummers zoals E620, een smaakversterker die kankerverwekkend is als je er teveel van binnenkrijgt. En laat mij nou net verslaafd zijn aan noodles.

Lana del Rey's Ultraviolence

Pfff, ik ben echt een ramp met blogposten af en toe, want ik vergeet steeds dat ik op vaste dagen een artikel moet plaatsen. Het is nu kwart voor 11, dus het mag nog he, want het is nog zondag! Oeps.
Vandaag wilde ik een artikeltje plaatsen over Lana del Rey die op 17 juni met haar nieuwe album komt, genaamd 'Ultraviolence'. Het nieuwe album is gelekt, en ja, nieuwsgierig als ik altijd ben kon ik het niet laten om het alvast te gaan luisteren.

Nieuwe hobby's en anti-verveeltips!

Het is nu donderdagmiddag en ik verveel me kapot omdat ik ziek ben. Ik heb een loopneus, loop constant mijn keel te schrapen en mijn bureau ligt bezaaid met zakdoekjes en keelsnoepjes. Tja, aan de andere kant: ik hoef niet naar school, en dat idee maakt me dan weer een beetje vrolijker. Ik heb lekker mijn muziek hard staan met Lana del Rey, mijn idool. Ooit wil ik echt heel graag naar haar concert, maar voorlopig geeft ze die niet in Amsterdam of Rotterdam, ook niet in België. Maar ik zal haar vast nog wel zien in mijn leven, daar ga ik vanuit.




Nu ik dus maar thuis zit en mijn hoofd totáál niet naar leren staat, moet ik toch een aantal dingen bedenken om te gaan doen, want ik kan toch niet slapen. Dus heb ik me maar aangekleed en heb ik wat make-up opgedaan, daardoor voel ik me ook meteen wat frisser. Dat is dus mijn tip, mocht je ziek zijn!
Omdat er een hele hoop mensen klaar zijn met de examens, kan het zijn dat je je wat gaat vervelen als je niet gaat werken of op vakantie gaat. Investeer die tijd daarom in leuke nieuwe hobby's, of probeer wat anti verveeltips die ook nog eens handig voor jezelf zijn. Probeer een droom te zoeken als je die nog niet hebt, en leef die droom na. Vind een passie! Ik ben van mening dat je leven best zinloos hebt als je geen droom hebt, want op die manier kun je niet naar iets streven. Mijn allergrootste droom is schrijfster worden, en het kan zijn dat dat te hoog gegrepen voor mij is, maar ik geloof erin dat ik het ga bereiken, op wat voor manier dan ook. Als je doorzettingsvermogen hebt, dan ben je er al voor de helft! Believe in yourself ;)

Hieronder heb ik veel ideeën, inspiraties en nieuwe hobby's voor je beschreven. Hopelijk vind je wat leuks of ontdek je dingen waar je eigenlijk nog helemaal niet aan gedacht had, of misschien ontdek je wel een nieuw talent. Want onthoud, iedereen heeft talenten gekregen. Denk je dat je echt geen talenten hebt? Dan moet je ze nog ontdekken.

Introvert of extravert: wat ben jij?

Misschien heb je er wel eens van gehoord, of misschien ook niet. Introvert of extravert, het is een term waarmee je kunt aangeven hoe een bepaald persoon in elkaar zit. De meeste mensen zijn een combinatie van de twee termen, het komt niet vaak voor dat je een echt uitgesproken type bent. Hieronder leg ik uit wat beide types ongeveer zijn.

Spooksteden en spookeilanden

Nog geen halfuur geleden heb ik een post geplaatst, maar dat maakt even niets uit! Ik was namelijk vergeten te vermelden dat ik de komende tijd actiever zal zijn op mijn blog, ik zal namelijk op elke donderdag en elke zondag een artikel plaatsen. Zo is het overzichtelijk en krijg je dus niet opeens drie blogposten achter elkaar, waar ik soms wel eens zin in heb. Wat ik ook wil veranderen, is dat dit een blog wordt met zoveel mogelijk niet-materialistische dingen, want ik heb echt geen zin meer om over mode of make-up te schrijven. Het leven is zoveel meer dan alleen dat.

Hashima

Net zat ik wat random op internet, tot ik de top 10 engste plaatsen ter wereld tegenkwam. Nu moet ik zeggen dat dat 'enge' allemaal nog wel meeviel hoor... zo eng vond ik het er helemaal niet uit zien, en er zaten zelfs filmpjes bij. Maar oké, 's nachts wil ik er liever niet rondlopen, laat ik het zo zeggen. Ik bekeek het eiland Hashima, een onbewoond eiland van Japan dat al sinds 1974 niet meer bewoond is. Het eiland werd eerst gekocht door Mitsubishi (dat ene auto merk weet je wel) om steenkool uit de zee te winnen, maar op een gegeven moment sloten ze dus de mijnen  en dat zorgde ervoor dat ze iedereen van het eiland afhaalden. (Wist je trouwens dat de film Skyfall op dit eiland opgenomen is?) Nu woont er dus niemand meer op dit verlaten eiland en wordt het een spookeiland genoemd. Deze term wordt gebruikt om aan te duiden dat het een eiland is dat verlaten is, maar het ziet er ook best eng uit, vind ik...



(De 'Trap naar de Hel')

Emily in een Tsjechisch kasteeltje

Je denkt zeker: huh, hoezo, Emily in een Tsjechisch kasteeltje? Nou, dat zal ik eens even uitleggen. Mijn vader en stiefmoeder hebben namelijk besloten om te emigreren naar Tsjechië. Yup, dat is niet zomaar iets. Het is niet zo dat ik het niet had zien aankomen, want we hebben daar een vakantiehuisje staan en omdat papa er een hele tijd geleden ook even over had zitten denken, zou het idee niet onrealistisch zijn. Vorige week belde hij mij op mijn mobiel over een feestje, toen hij opeens zei dat hij ons in het echt nog wat zou vertellen, iets wat we minder leuk zouden vinden. Nieuwsgierig als altijd wilde ik dat natuurlijk meteen weten, en toen vertelde hij het. Ik wist niet precies wat ik ervan moest vinden, want op deze manier zie ik hem natuurlijk nóg minder. Hij is trouwens kapitein, dus vandaar dat ik hem al weinig zie. Aan de andere kant is Tsjechië een prachtig land en kunnen wij er in de schoolvakanties heen met het vliegtuig, zo heb je dus een beetje vakantie. Maar tóch... ik zal natuurlijk ook niet altijd kunnen in de vakanties, want ik heb ook een bijbaantje en vriendinnen, af en toe een feest of een belangrijke afspraak. We zullen d'r maar gewoon van uit gaan dat het goed komt!

Maar waarom dat kasteeltje? In Tsjechië zijn er heel veel prachtige kastelen, vooral in Zuid-Moravië, het deel waar het vakantiehuis staat. (Ze bouwen dat huisje trouwens om tot een echt woonhuis). De kastelen hebben namen als Bitsjov (ofzoiets) en Vranov, op het begin moeilijk te onthouden, maar na een tijdje weet je het wel. Toen ik voor het eerst bij Vranov was, kon ik mijn ogen niet geloven: dit was zo prachtig! Daarom riep ik meteen dat ik daar zou willen trouwen met mijn toekomstige man, hihi. Dus vandaar ;)
Hieronder een paar foto's van de omgeving waar wij veel tijd zullen gaan spenderen:

De leukste lenteliedjes!

Een top 10 van leuke lenteliedjes mocht wel, na al 3 artikelen over christelijk zijn, pfff. Het zijn liedjes die je misschien allang vergeten bent of waar je misschien nog nooit van gehoord hebt omdat ze oud zijn, en daarom heb ik een paar leuke liedjes op een rij gezet.

'Dat is OCCULT!'

Ja, af en toe kun je ook ver gaan in je opvattingen... Vanavond mijn oma langs, die me met een rare blik aankeek toen ik haar vertelde dat ik nieuwe dvd's had gekocht, waaronder een horrorfilm. Dat is volgens haar 'erg verkeerd' en 'occult', omdat er hekserij en geesten in voorkomen. Toen ik antwoordde dat ik er toch niet door beïnvloed werd, werd er hard gelachen. 'Natuurlijk wel!', riep oma. Mijn stiefvader knikte. Het was alsof ze me belachelijk maakten.

I'm counting on you...

Het is ijskoud op mijn kamer, maar het ruikt er heerlijk naar een mengeling van vanille en parfum. Ik vind de twee kaarsjes op de vensterbank van mijn kamer geweldig, elke keer wanneer ik die zoete vanille geur ruik, voel ik me wat blijer worden. Wat een geur allemaal wel niet kan doen...

Af en toe voel ik mezelf wel echt een soort sloddervos, één van die momenten was net. Toen ik net binnen kwam en mijn overvolle bureau beladen met kledingstukken, douchegel en rondslingerende sokken zag, schrok ik me - eerlijk gezegd - toch wel een hoedje. Gelukkig troost ik mezelf dan dat er ergere mensen zijn.. Maar wat nou als er onverwachts bezoek komt en ik diegene dus maar moet verwelkomen in een onopgeruimde kamer? Lijkt me niet zo, eh, netjes. Op dit moment zit ik op mijn bed - dat, wonder boven wonder, wél opgeruimd is - en luister ik naar een dj die Tony heet. Ik had geen idee dat er zulke goede christelijke house bestond! Zó veel mensen hebben vooroordelen wanneer ze aan christenen denken, echt heel jammer. Wedden dat je, toen je het woord 'christelijke' zag staan, misschien wel dacht aan Jehova getuige of nette dames met rokken tot onder hun knie? Over dit onderwerp schrijf ik vast nog meer in mijn volgende blogs.

Heilig boontje?

Het klinkt bijna alsof het raar is, wanneer mensen zeggen dat ze in God geloven. Ik ben dus één van die gelovige mensen. Af en toe doet het me toch een beetje pijn als ik van anderen meekrijg dat ze het maar een beetje raar vinden als mensen nu nog naar de kerk gaan. Aan de ene kant snap ik dat ook wel, want ja, tegenwoordig gaan mensen gewoon bijna niet meer naar de kerk en geloven ze gewoon helemaal nergens meer in. Het blijft ook grappig hoe mensen de kerk zien: als een oud gebouw waar het saai is en je je tijd uit moet zitten. Ik ga juist naar een gemeente waar dat bijna andersom is.

Het is wel een oud gebouw, maar als je binnenkomt is er een podium met een drummer, een gitarist en zangeressen/zangers én een beamer waar je de tekst van de liedjes mee kunt zingen. Klinkt niet echt ouderwets, toch? Vroeger vond ik het ook erg saai in de kerk omdat ik er niks van begreep en ook nooit meezong (en in plaats daarvan maar zat te kletsen met een vriendinnetje, of de macarena deed - ja, echt- tot grote ergenis van mensen die wél luisterden) maar nu wordt dat anders. Ik ga er meer van begrijpen en het meezingen met de liedjes vind ik juist leuk!