Man, wat zag ik er tegenop! Ongelooflijk, dagen van te voren kreeg ik er al buikpijn van en de nacht van zondag op maandag heb ik geloof ik maar zes uurtjes geslapen. Veel te laat naar bed toe gegaan, maar op de een of andere manier kán ik gewoon niet vroeg gaan slapen, behalve als ik zo moe ben dat ik het echt niet meer trek. Ik weet het, het is mijn eigen schuld geweest, maar goed. Ik had wel geleerd, maar het was allemaal voor niks. Ik heb mijn herexamen blijkbaar zó verknalt, dat zelfs mijn - altijd behulpzame, vriendelijke, uche - leraar me wil helpen. En geloof me, dat is iets dat niet vaak voorkomt.
Ik weet mijn cijfer niet, maar dat wil ik ook eigenlijk al helemaal niet meer weten. Bah, wat een rotvak is M&O. Ik heb er totaal het inzicht niet voor en wanneer ik opdrachten probeer te maken, dansen de cijfertjes voor mijn ogen. Nee, ik ben meer een talenmens, en ik roep daarom regelmatig dat ik nog liever Chinees of Japans leer dan dat ik mezelf met dát afschuwelijke vak bezig moet houden. Maar wat telt, is dat ik er tóch mijn best voor doe, en de leraar ziet dat ook, dus wil hij me helpen. Nu mag ik lekker proefwerken van 4 HAVO gaan maken om erachter te komen waar het fout is gegaan. Ja, euh, het is op het begin van het jaar gewoon al fout gegaan, maar toen had ik de moed nog om door te zetten. Ik had het gewoon meteen moeten opgeven en een ander vak moeten kiezen.
Dan ga ik nog maar even verder met klagen, want ja, ik ben nu toch bezig hè? Deze week ben ik erachter gekomen dat mijn contract bij de Jumbo maar is verlengd met een halfjaar, wat betekent dat ik eind januari geen baan meer heb. Dat is namelijk mijn derde contract, en in de supermarkt is het zo dat je na drie contracten een vast contract krijgt, dat is niet wat ze willen. Ik vind het stiekem best rot. Wat zal ik de schattige oudjes die aan mijn kassa komen kletsen missen, het kletsen met collega's, het 'Hallo Jumbo' ballonnen uitdelen aan kleine kinderen... En ja, zelfs het schoonmaken van de kantine, het poetsen van de wc's en de zeikende klanten zal ik missen. Het hoort er toch allemaal bij, hè. Dan maar op zoek naar een nieuw baantje. Komt een klasgenoot me trouwens vandaag ook even doodleuk vertellen dat ze mijn collega wordt. Eh, mijn vervangster over drie kleine maanden zal je bedoelen. Puke.
Nu ik het toch over de Jumbo en de kassa heb, soms komen er echt mensen aan mijn kassa die niet sporen óf gewoon grappig zijn. Laat ik wat uitspraken met jullie delen:
'Goh, ik zie dat jullie zwarte piet ook al in de winkel hebben gehaald'. Opaatje van rond de 65 jaar, wijzend naar een nieuwe medewerker die, eh, dus neger is. Ik kon het niet helpen, maar ik moest zó hard lachen, dat ik bijna van mijn stoel rolde volgens mij...
'Tot ziens mevrouw'. Mijn collega tegen een blinde vrouw. Jeetje, wat heb ik haar uitgelachen.
'Meneer, u moet nog dertig cent betalen!'. *Rent achter de klant aan*. 'Meneer!'. *Klant loopt stug door*. 'MENEER, U MOET NOG DERTIG CENT BETALEN!'. *Klant draait zich eindelijk om*. 'Nee! Nee! Niet betalen!'. *Geeft me een bierblikje terug*. Eh, juist.
'Wilt u het bonnetje meneer?'. 'Nee, maar wel een kus van de juffrouw achter de kassa'. Aldus een man van rond de 50. Ehm, ewww.
'Als ik een chocolade surprise-ei bij jullie koop hè, mag ik dan ook gewoon terugkomen als ik niet tevreden ben met de surprise die erin zit?'. Jongen van mijn leeftijd, en ik moest zo hard lachen. Dit is nou tenminste origineel, áls je dan toch een grap moet maken...
'Ik kon niet werken vanwege mijn been en zat dus thuis, kreeg ik een kaart van die klant thuisgestuurd...'. Uitspraak van een vakkenvuller. Sja, wij hebben dus een vaste klant die mijn collega's stalkt en precies weet waar diegene woont, wanneer diegene jarig is of wat diegene voor hobby's heeft.
Anyways, dat zijn op dit moment eventjes de dingen die ik me kan herinneren. Er zijn er nog veel meer hoor! Om mijn stukje nog even af te maken: verder is de vaatwasser stuk en kunnen we de komende weken waarschijnlijk lekker gaan afwassen. Ik zal het toegeven, niet 's werelds meest erge taak ofzo, maar ik haat afwassen. Dit was mijn klaagrondje. Wat voelt het toch heerlijk om dit van me af te schrijven!
Nu ik het toch over de Jumbo en de kassa heb, soms komen er echt mensen aan mijn kassa die niet sporen óf gewoon grappig zijn. Laat ik wat uitspraken met jullie delen:
'Goh, ik zie dat jullie zwarte piet ook al in de winkel hebben gehaald'. Opaatje van rond de 65 jaar, wijzend naar een nieuwe medewerker die, eh, dus neger is. Ik kon het niet helpen, maar ik moest zó hard lachen, dat ik bijna van mijn stoel rolde volgens mij...
'Tot ziens mevrouw'. Mijn collega tegen een blinde vrouw. Jeetje, wat heb ik haar uitgelachen.
'Meneer, u moet nog dertig cent betalen!'. *Rent achter de klant aan*. 'Meneer!'. *Klant loopt stug door*. 'MENEER, U MOET NOG DERTIG CENT BETALEN!'. *Klant draait zich eindelijk om*. 'Nee! Nee! Niet betalen!'. *Geeft me een bierblikje terug*. Eh, juist.
'Wilt u het bonnetje meneer?'. 'Nee, maar wel een kus van de juffrouw achter de kassa'. Aldus een man van rond de 50. Ehm, ewww.
'Als ik een chocolade surprise-ei bij jullie koop hè, mag ik dan ook gewoon terugkomen als ik niet tevreden ben met de surprise die erin zit?'. Jongen van mijn leeftijd, en ik moest zo hard lachen. Dit is nou tenminste origineel, áls je dan toch een grap moet maken...
'Ik kon niet werken vanwege mijn been en zat dus thuis, kreeg ik een kaart van die klant thuisgestuurd...'. Uitspraak van een vakkenvuller. Sja, wij hebben dus een vaste klant die mijn collega's stalkt en precies weet waar diegene woont, wanneer diegene jarig is of wat diegene voor hobby's heeft.
Anyways, dat zijn op dit moment eventjes de dingen die ik me kan herinneren. Er zijn er nog veel meer hoor! Om mijn stukje nog even af te maken: verder is de vaatwasser stuk en kunnen we de komende weken waarschijnlijk lekker gaan afwassen. Ik zal het toegeven, niet 's werelds meest erge taak ofzo, maar ik haat afwassen. Dit was mijn klaagrondje. Wat voelt het toch heerlijk om dit van me af te schrijven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten